Splinter: de duurzame fatbike

Splinter  is een jongbedrijf uit Haarlem dat een geheel eigen koers vaart. Het belangrijkste onderscheidende punt van alles: de Splinter-fatbike, verkrijgbaar in een lagere en hogere uitvoering, heeft een volledig houten frame. Daarmee mikt het bedrijf op een volwassen doelgroep die wat exclusiefs zoekt.

Onderscheidend eigen route
De bedenkers van Splinter bieden met hun fatbike iets onderscheidends. De bedrijfsnaam is er ook van afgeleid; net zoals een houtsplinter zich van een boomstam splitst, gaat het fietsmerk niet mee met de grote massa en volgt het een geheel eigen route. “Onze insteek is: wij maken een fiets voor een doelgroep die iets speciaals zoekt. Dat kan met hout. Hout leeft, hout is mooi. In het straatbeeld word je echt gezien op deze fiets, val je op en heb je gegarandeerd aanspraak als je stilstaat bij het rode verkeerslicht.”

In de genen
Geestelijk vader is Manuel Burger, 25 jaar lang financieel manager en directielid bij beursgenoteerde ondernemingen en midden- en kleinbedrijven. Om zijn hoofd leeg te maken, zat hij buiten werkuren regelmatig in zijn garage en restaureerde hij auto’s. “Klussen zit in de genen: mijn oom was botenbouwer en mijn vader, bloembollenboer, maakte zelf de machines die hij nodig had.”
Het was Burgers dochter die hem op het idee bracht voor een houten fiets. “Zij kwam thuis van school en zei: ‘Pap, ik ben de enige in de klas zonder een elektrische fiets. Die wil ik eigenlijk ook heel graag!’ Ik zei toen: ‘Weet je wat, ik maak wel iets bijzonders voor je’. Vervolgens heb ik een houten fiets gebouwd waarmee ze meteen veel bekijks trok.”

Cursus 3D-tekenen
Met een vroegere jeugdkennis, Marco Karman, besloot hij aan de slag te gaan met het houten fietsconcept. Ze zegden hun beide banen op en richtten de besloten vennootschap achter Splinter op met als doel om de innovatieve fatbike commercieel te gaan vermarkten.
“Doorontwikkeling was de eerste belangrijke stap. Want ik had met een zaag en vijl een leuke fiets gemaakt, maar eerlijk gezegd: alles was scheef. We hebben toen allebei een cursus 3D-tekenen gevolgd en zijn alle houten onderdelen gaan tekenen. Een stuk of veertig in totaal. Die combineren we bij de assemblage met de montagecomponenten, zoals de ondersteuningstechnologie van Bafang, remmen van Magura en banden van CST.”

Sterk genoeg

Sommige oriënterende consumenten vragen zich af in hoeverre een houten frame sterk genoeg is, heeft Burger ondervonden. Hij geeft aan dat TÜV de fatbike, die met 37 kilo vrijwel evenveel weegt als een gewone, mainstream uitvoering, heeft gekeurd. “Ik fiets er nu anderhalf jaar op en echt, het hout geeft geen krimp. Ingegeven door de recente bakfietsdiscussies gaan we op eigen initiatief de voorvork, het meest kwetsbare onderdeel, verstevigen. Er is niks mee aan de hand, maar als er onverhoopt een frontaaltje is geweest, willen we natuurlijk geen discussie.”

Uitbesteden
Nu Splinter is begonnen, kijken de ondernemers gelijk al naar veranderingen en optimalisaties in het productieproces. De fabrikant heeft de eerste fietsen volledig zelf gebouwd, maar gaat werkzaamheden uitbesteden aan externe partijen. Een sociale werkplaats neemt de assemblage voor zijn rekening. En de bouwer van kitesurfboards die het hout voor Splinter snijdt, gaat binnenkort het lijm-, pers- en buigproces overnemen. “Op die manier gaat het werk sneller en strakker; er blijven geen lijmresten achter op het hout.”

Voor oudere doelgroep
Met een prijskaartje van zesduizend euro – het logische gevolg van de vele uren handwerk – richt Splinter zich haast vanzelf op een gemiddeld oudere doelgroep die iets te besteden heeft. Met hoofdzakelijk volwassen gebruikers hoopt Splinter een steentje bij te dragen aan de acceptatie van legale fatbikes.
“Eerlijk, we hebben nu best wel last van het imagoprobleem. Veel mensen zien jongeren rondscheuren op opgevoerde fatbikes en krijgen iets van de ophef in de media mee. Ze zijn pertinent tegen alle fatbikes, zonder echt te weten hoe fijn een legale, veilige, niet-opgevoerde fiets kan zijn. Andere mensen zijn terughoudend uit vrees voor veranderende regelgeving”, zegt Burger.

“Wij geloven in de toekomst van de fatbike en zien deze elektrische fiets juist als een mooie toevoeging aan het straatbeeld. Hij is zeer geschikt als vervoersmiddel voor een oudere doelgroep, want je zit iets lager en kunt gemakkelijk met beide benen aan de grond. Daarbij kun je naar voren en achter over het zadel schuiven. Een oudere dame met een rugprobleem hebben we laatst zo heel goed kunnen helpen.”

Rechtstreekse verkoop
Splinter verkoopt rechtstreeks. De ondernemers leggen veel contacten in het B2B-circuit, momenteel hebben zij vooral exclusieve hotels in het vizier. De consumentgerichte marketing focust zich dan weer op Amsterdam, Haarlem en omliggende steden. Splinter komt bij consumenten aan huis voor proefritten. “We hebben nu geen dealers en of dat in de toekomst verandert is zeer de vraag. We bieden eerder een uniek kunstwerk dan een doorsnee fatbike die met een gemiddeld hoge omloopsnelheid in fietswinkels wordt verkocht.”

Groei naar tweehonderd stuks
De fatbikes van Splinter hebben standaard twee jaar fabrieksgarantie. Het merk biedt optioneel een levensduurpakket dat ervoor zorgt dat eigenaren altijd worden geholpen bij problemen. Na vijf jaar, als het hout wellicht iets is verkleurd, wordt de fatbike volledig geschuurd en opnieuw in de lak gezet. Voor tussentijdse reparaties en pechhulp is de fabrikant in gesprek met een servicepartij.
Dit jaar mikt Splinter op de afzet van vijftig fatbikes. Over twee jaar moeten dat er tweehonderd zijn. Om dat te bereiken is het belangrijk dat er meer rust in de fatbikemarkt komt en dat de bekendheid van Splinter stapsgewijs toeneemt. Daarvoor neemt de startende onderneming deel aan beurzen en evenementen. Ook heeft ze tv-persoonlijkheid Humberto Tan bereid gevonden om op de houten fiets te stappen. “We roepen hard, maar hebben maar een kleine toeter.”

Proof of the pudding
Bang dat Splinter niet van de grond komt in de onzekere markt, is Burger niet. “We hebben in tegenstelling tot andere fabrikanten geen grootse organisatie opgetuigd, we zijn slechts met z’n tweeën, doen alles zelf en maken, behalve de huur van een loods, niet heel veel kosten. De voorinvesteringen zijn al gedaan. Wij azen bovendien niet op duizend of tweeduizend stuks en kunnen het kleinschalig houden.”
Hij vervolgt: “De proof of the pudding komt deze zomer, daarvan ben ik overtuigd. Wat ons positief stemt: we krijgen altijd en overal enthousiaste reacties. Daarmee heb je de fiets nog niet verkocht – natuurlijk zit niet iedereen erop te wachten. Maar er is hoe dan ook markt voor deze fiets. Blijkt dat toch niet hier, dan wellicht wel in het buitenland, bijvoorbeeld in Californië waar men meer outspoken is.”